Rondje Iberisch Schiereiland 1

21 januari 2018 - Deltebre, Spanje

Rondje “Iberisch Schiereiland”

Deel 1

Vandaag 15 Januari 2018 is het dan eindelijk zover en starten we met de nieuwe camper voor de eerste reis.

De auto is eindelijk compleet in gericht en heeft de bijna maagdelijke kilometerstand van 5500 km.

We hebben deze eerste kilometers nodig gehad om een paar keer naar Palmowski te gaan om de onvermijdelijke probleempjes te verhelpen en de airconditioning af te laten bouwen en door een ventilator te laten vervangen. Zo is er altijd wat. 

Maar nu is het in orde, ja behalve de navi, die heeft er vorige week de brui aangegeven dus morgen eerst even langs Bielefeld voor een nieuwe en dan, ja dan naar het zuiden.

We zijn zondag na het obligatorische kopje koffie in Dalen op pad gegaan.

In Bielefeld weten we uit al de bezoeken bij P. Een prima plaatsje om te staan, boven op de Johannisberg. Vandaar is het dan nog maar tien kilometer tot de werkplaats waar we  dan ook maandag om precies negen uur aankwamen. Als eersten!

Het navi apparaat was snel gewisseld, maar het opspelen van de benodigde software was een probleem en duurde bijna 3 uur. Ja het is niet alleen Neugnadenfeld dat met internet uit de vorige eeuw problemen heeft het komt ook in grote steden voor.

Eindelijk tegen twee uur zaten we in de auto en besloten het roergebied nog even te door kruisen. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, we reden van de ene file naar de andere opstopping en eindelijk tegen zeven uur waren we er door heen en stonden in Euskirchen bij de Badewelt. Een tropisch zwembad met volgens zeggen wel vijfhonderd palmen. De controle hierop bewaren we voor de volgende keer.

Waarom zouden we naar een zwembad gaan als we bij het naar buiten gaan al kletsnat worden.

Het is heel slecht weer met regen en zeer harde wind, echt een weertje om voor de eerste keer weer in de camper te slapen.

Nu ik dit een paar dagen later lees besef ik pas dat we maar een staartje hebben gehad van de orkaan Frederieke die Nederland en midden Duitsland heeft geteisterd. Zo gezien hebben we nog niets te klagen gehad. Maar dat wisten we nog niet toen ik het schreef.

De volgende dagen waren echte rij dagen, om op te schieten en de kou zo snel mogelijk achter ons te laten.

Van Euskirchen in de Eifel ging het via Luxemburg naar Baizolles aan de Maas. Hier is de Maas eigenlijk niet meer dan een brede sloot, maar vandaag niet. Zij was hier minstens 100 meter breed en kolkte als een volwassen rivier. Maar we hebben er goed geslapen in slaapt gewiegd door het kolkende water en de stromende regen.

Het rijden in de nieuwe camper is een wereld van verschil met onze MAN maar een dagtrip van ongeveer 350 kilometer vind ik voldoende. Waarschijnlijk heeft dat niets met de auto te maken maar met mijn instelling en het feit dat we het gewoonweg niet redden om veel voor tien uur te vertrekken. 

Van Baizolles reden door het midden van Frankrijk naar Clermont Ferrand, de dag begon echter al goed want toen we wegreden was de wereld wit en de wegen met een 5 centimeter dikke laag sneeuw bedekt.

Een goede gelegenheid om onze 4 WD uit te proberen, het was prachtig om te rijden en we sjorren alle heuvels op zonder een enkele keer problemen te hebben. Dat konden de vele vrachtauto’s die hier niet verder konden niet zeggen. Alles ging goed tot Langres, hier gaat de autoweg over een steil stuk door de stad en daar stond alles vast de vrachtauto’s konden niet omhoog en niet naar beneden. Daar stonden we dus tussen en moesten onze ziel in lijdzaamheid bezitten. Maar we genoten toch van de conversaties tussen de vrachtwagen chauffeurs de verkeersregelaar en de politie.

Na een uurtje was alles op gelost en konden we weer verder. Maar Clermont Ferrand hebben we niet gehaald, in Chevagnes hielden we het voor gezien en vonden we een mooie camperplaats. Iets dat in Frankrijk niet zo moeilijk is.

Ons volgende doel was Millau het is een aardig stadje onder het grootste viaduct van Europa en net een afstand van 300 km. Het grootste deel van de rit ging over de A75 een autoweg door midden Frankrijk die tolvrij is. De weg ligt over grote afstanden op een hoogte van 1000 tot 1100 meter dus je moet er een beetje geluk hebben met het weer. Wat sneeuw betreft hadden we dat ook maar toen we in de buurt van Millau waren begon het te mistig te worden. We besloten dus door te rijden over het viaduct en Millau beneden te laten liggen. Jammer want nu hebben we noch van het viaduct noch van de afdaling naar Millau iets gezien en moesten wel 27,40 Euro  tol betalen. Het verwonderlijke is dat deze camper, de helft lichter dan de vorige, een meter korter en en met een veel schonere motor, in Frankrijk toch in de klasse van de grootste vervuilers wordt ingedeeld als het op betalen aankomt. Dat is ook de reden dat we de tolwegen zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Het volgende plan was eerst maar doorrijden tot de mist voorbij was. Dat was kort voor de afslag naar Montpellier, wij gingen richting Beziers. Iets voorbij Beziers is een kleine camperplaats precies zoals een camperplaats moet zijn. Tenminste in mijn ogen is dat een stuk weiland zonder enige voorzieningen alleen bereikbaar over een onverharde weg en je moet er goed kunnen wandelen of fietsen en dat gaat op voor Colombiers aan het Canal du Midi. We hebben er prima geslapen en fijn gewandeld, fietsen komt nog als de zon wat meer kracht heeft.

Maar de camperplaats kan nog zo goed zijn als je naar het zuiden wilt dan moet je nog even door. Vraag het de trekvogels, die kunnen ook niet stoppen als ze er zin in hebben.

Maar de ergste druk is toch van de ketel en we besloten niet over de grote wegen naar Barcelona te rijden, maar na Perpignan rechtsaf te gaan over de D 115 een mooie kronkelige weg met een groene streep er naast. En na later bleek geen enkel benzine station. Maar dat was in het begin nog geen probleem.

De weg en de omgeving zijn inderdaad heel erg de moeite waard alleen bleek de nieuwe sprinter hier niet meer zo heel spaarzaam met de dure Franse diesel olie om te gaan. Het is ook een voort durend stijgen tot de pas op 1500 meter waar de brandstof meter nog maar  een restafstand van 43 km aan gaf. Maar naar beneden kun je als het moet heel zuinig rijden hoewel toen de eerste pomp die op de navi was aangegeven, gesloten bleek en de tweede geen diesel meer bleek te hebben keken we elkaar toch even heel zuinig aan. Maar we hebben het gered tot “SanJoan de les Abadesses” Wat een prachtige naam voor een dorpje met de eerste benzinepomp na 150 kilometer. We waren zo opgelucht dat we er meteen overnacht hebben, er was een prima plaats met alle voorzieningen die een camperaar nodig heeft.

Dat was veel schrijverij over de slokop van een sprinter maar weinig over de route die echt de moeite waard was, tenminste in het laag seizoen. In de zomer moet het hier overlopen zijn door de toeristen. In Prats de Mollo hebben we het kasteel beklommen en waren daar de enige  bezoekers en konden er vrij rondlopen. In de zomer is er een dubbelrijig wandelpad naar toe. En een extra pad vanaf de uitgang naar het parkeerterrein waar we nu als enige bezoeker stonden.

De volgende dag stond er weer een groene route op het programma maar aangezien we een kaart van een paar jaar oud gebruiken, waar al onze routes en overnachtingsplaatsje in genoteerd zijn, hadden we niet direct door dat de groene weg vervangen is door een Autovia die in grote bochten direct via Vic en Manrese naar de Middellandse zee gaat. We hebben maar niet verder gezocht en hebben deze toch prachtige weg genomen zodat we zaterdagmiddag voor het eerst dit jaar naar de Middellandse zee stonden te staren. Geen wonder het jaar is pas begonnen. Maar het is voor ons steeds weer een belangrijk moment in het jaar om de Middellandse zee, de souvenir van onze dromen terug  te zien.

Maar de zee zien en er een camperplaatsje vinden dat zijn twee verschillende dingen. Maar tien kilometer meer naar het binnenland is de kans op een goede plaats veel groter. Het lukte dan ook meteen in La Giera een klein stadje met een groot kasteel. Er was genoeg te zien en te wandelen alleen was er geen enkele winkel meer open, of dat door de tijd van de dag of door het algehele winkelsterven komt is mij niet duidelijk geworden.

Het mooie plaatsje van overdag bleek s`nachts een luidruchtig verzamelplaats van Spanjaarden te zijn. Maar ja het is zaterdag en dan is het overal in Spanje een hels lawaai.

Door het lawaai hebben we echter het plan laten varen om er nog een nachtje te blijven. Dus vanmorgen een nieuw plan gemaakt richting Ebrodelta en daar staan we nu in Deltebre direct aan de Ebro. Het is hier een Hollandse enclave, van de zeven camper zijn er vijf Hollanders en wij nog als Hollanders in cognito. Maar we hebben er een goed gevoel bij.

Vanmiddag nog een fietstocht naar Amperto gemaakt 30 km langs de Ebro met een dikke wind op kop. Als dank daarvoor zijn we naar de camper terug gevlogen, wint het een verliest het ander.

Zover het relaas van onze eerste week met onze nieuwe camper die tot nu toe iedere dag beter bevalt. We hebben tot vandaag ongeveer 2000 kilometer gereden en van de uitgespaarde diesel kunnen we minstens twee dagen dineren

Foto’s

6 Reacties

  1. Jan Pleyte:
    21 januari 2018
    Hallo Cees en Yvonne,
    Zo te lezen een mooie route, blijf zoveel mogelijk de wegnummers vermelden als het kan.
    Scheelt mij een hoop gezoek op de kaart als Diny en ik de route dit voorjaar willen rijden.
    Goede reis en veel plezier verder.
    Groet, Jan en Diny
  2. Inge:
    21 januari 2018
    Ahhh, herinneringen komen boven! Wij hebben vlak bij Béziers gewoond en kennen daar de 'buurt' goed. Waren vaak in de Pyreneeën en aan de Middellandse zee ......
    Ik wens jullie een fijne reis!
  3. Mariska:
    22 januari 2018
    Hoi Mapa, mooi stuk zo in een verhaal. Dat is relaxter lesen (in vergelijking met WhatsApp). Groetjes!
  4. Dj:
    22 januari 2018
    leuke belevenissen.
  5. Lisette:
    23 januari 2018
    Mooi dat de camper zo goed bevalt, geniet nu maar van Spanje en doe het rustig aan. Jullie huis heeft Frederike goed overleefd, dus ook vanuit hier hebben jullie een go.
  6. Will:
    23 januari 2018
    Leuk, er weer een beetje bij te zijn!