Rondje Iberisch Schiereiland 2

27 januari 2018 - Murcia, Spanje

Rondje Iberisch schiereiland

Deel 2

Het vorige verhaal heb ik met een mooie fietstocht langs de Ebro  afgesloten.

Maar de weergoden waren wat anders met ons van plan. Nauwelijks hadden we ons, zoals dat heet,  ten ruste gelegd of het was voorbij met de rust. De wind friste geweldig op en alles aan de camper begon te klapperen en te steunen als een oud fregat in de golf van Biscaye.

Het heeft ons de hele nacht bezig gehouden. Maar ik denk dat ik de voornaamste problemen heb opgelost.

Dat zijn de probleempjes bij een andere camper, das was bij de vorige, acht jaar geleden net zo.

Maar onuitgeslapen als we  waren besloten we vandaag niet veel verder te rijden. Het was al bijna twaalf uur voor we we klaar waren. We zijn gewoon naar de volgende camperplaats aan de zuidkant van het Delta gebied gereden. Hier hebben we jaren geleden grote groepen flamingo 's gezien en we waren benieuwd of die er nog zouden zijn. 

We staan nu dus tien kilometer verderop  in Poble Nou del Delta.

Een mooi rustig plaatsje zonder enig vertier of enige winkel.

Maar inderdaad we vonden groepen flamingo 's op de zelfde plaats waar we ze twee jaar geleden hebben achtergelaten.

Omdat we nu fietsen mee hebben konden we het achterland ook wat beter verkennen. Er blijkt een groot natuurgebied  achter het dorp te liggen met een natuur centrum en een prachtige camper plaats. Dat weten we nu voor de volgende keer, maar nu nog om parkeren dat loont de moeite  niet meer. Er moet wat te wensen blijven.

De volgende dag nog een wandeling naar de flamingo 's en daarna weer op pad. Ver hoefden ik  niet, Benicarlo vonden we ver genoeg. Hier zijn verschillende plekjes direct aan het strand. De officiële plek was natuurlijk  vol, maar dumpen konden we er prima.

Niet veel verder was een strandje waar we prima konden staan.

Dus fietsen eruit en sandalen aan. Eerst  Benicarlo verkennen. Dat was snel gebeurd, want eigenlijk zijn al deze vroegere  vissersplaatsjes bijna hetzelfde.

Een haven, nu jachthaven een pleintje met een paar huisjes. Op dat pleintje komen smalle straatjes met flats van vier of vijf verdiepingen uit en langs het strand staan nog wat huizen voor de happy few uit Europa.

Maar het is toch iedereen keer weer leuk om door een andere plaats te fietsen.

Het fietsen met onze nieuwe kleine e- bikes is trouwens een hele verbetering  ten opzichte  van de vroegere Dahon  vouwfietsen. Ook kan ik de fietsen met de bike houders binnen een paar minuten in garage zetten. Ja alles moet eenvoudiger worden.

Hier in Benicarlo is ook een tankstation waar LPG verkocht wordt en wel, voor de daadwerkelijke volgers, het Rapsol station aan de N 340.

Maar dat gaan we morgen pas doen.

Van morgen begon de dag goed, er kwam een vriendelijke politieagent voorbij om te vertellen dat we daar niet mochten camperen.

Een half uurtje later stonden we er nog alleen met een paar Groningers die ook geen haast maakten. Maar blijven doen we dan natuurlijk niet.

We hebben dus gas getankt, wat veel makkelijker is dan een paar jaar geleden. Veel Rapsol tankstations hebben LPG.

Daarna weer de N340 op aan deze weg kun je niet ontkomen als je langs de kust naar het zuiden wilt. Het wordt net zo 'n legende als de route 66 in Amerika. De grote trek naar de zon.

En die is er vandaag, een goede reden om niet te lang in de auto te blijven. Volgens de NKC App was er in Torre de la Sal  weer een stelplaats. Daar staan we nu met nog vijftig andere campers.

Dat lijkt wel veel maar toen we later op de fiets naar Marina d'Or  fietsten kwamen we langs vier grote campings waar op iedere camping honderden campers stonden als auto`s op een parkeerterrein zonder enige privacy. Dan liever wildcampen.

Bij het rondfietsen door Marina d´Or troffen we een Spaans stel met een zwaar bepakte tandem met aan hangwangen. Nieuwsgierig als we zijn hebben we ze aangesproken en gevraagd wat het plan was. Ze wilden op de fiets naar China! En waren twee dagen geleden in Benidorm gestart. Ze waren nog niet lang op pad. Maar hadden ook al een fietstocht van Guatemala naar Usuhaia gemaakt en dat is nog eens iets anders dan met een camper door zuid amerika. Maar ze waren dan ook beslist dertig jaar jonger. Hun web is. http://www.pardenomadas.com voor de liefhebbers.

Na een fietstocht in ons shirtje keken we de volgende dag wel even raar op toen de thermometer 's morgens vroeg maar zes graden aan wees. Maar gelukkig zit er ook in deze auto een goede kachel en was het leed gauw weer geleden. Nog even foureren bij Mercadonna en een rondgang door een van de Chinese  winkels en daar reden we alweer op de  340.

Het plan was om achter Valencia om naar Alicante te gaan. Op onze kaart maar voor de helft autovia  en de rest binnenweg. Dat is volkomen veranderd  dus gingen we bij Canals  bewust van de grote weg af richting Xixona waar we wilden overnachten.

Deze route voert over de Port de la Carrasqueta, van af hier heb je spectaculair uitzicht over de laagvlakte van Alicante  tot aan de Middellandse zee. De vorige keren dat we hier waren was het een komen en gaan van toeristen. Nu, waarschijnlijk  door de nieuwe autoweg was er niemand en konden we in alle rust van het uitzicht genieten.

De afdaling was nog netzo heftig als vroeger en ik was bang dat ik de motorrem  zou missen. Maar tot onze verwondering heeft de cruise control van de Sprinter hetzelfde effect. Op veertig km ingesteld blijft hij die snelheid houden. Alleen na het bijremmen in de bochten wel weer even de cruise control  aanzetten  anders gaat de auto er als een speer vandoor bij deze helling. Dit even voor de technisch geïnteresseerden en Jan P.

In Xixonia is weliswaar geen camperplaats maar wel een groot parkeerterrein volgens de app. Park4night. Een Franse app, en Fransen vinden altijd een plaatsje.

Xixona is een heel krap stadje waar we met de vorige camper niet doorheen dorsten. Maar nu konden we het wagen. We kwamen zelfs aan het bekende kerststalletje voorbij dat er zonder kerstversiering en kerstmuziek  maar treurig bij stond.

We hebben nog door het stadje gewandeld en al pratend en rondkijkend kwamen we bij het kasteel. Boven op de berg waar Yvonnemarijke  in 2004 tijdens onze eerste rondreis heeft zitten schilderen. Het uitzicht was nog hetzelfde maar verder was alles gemoderniseerd en opgeleukt. Jammer!

Van dit plaatsje stamt ook de door ons veel gebruikte spreuk. : Aber nur Sonne ist auch nicht alles!

Dit riep indertijd een Duitser naar zijn vrouw die zich kennelijk in het hoofd gezet had hier in dit afgelegen oord een optrekje te kopen.

En zo is het ook.

De afdaling van het kasteel over het pad langs de berg kwam ons veel steiler en gevaarlijker voor dan in 2004, of waar kan dat mee te maken hebben. In ieder geval waren we blij weer bij de camper te zijn.

Het was intussen koud geworden en het begon weer te waaien. Het werd weer een onrustige nacht.

Zodoende zijn we vandaag weer een stuk afgezakt en staan nu bij Ikea in Murcia. Yvonnemarijke is aan het shoppen  bij een van de andere winkels en ik schrijf een stukje verslag.

Het is hier een heel groot winkelcentrum en iemand had gouden idee in het midden een camperplaats  te maken voor minstens 50 campers en die staan er ook. De mannen zitten te internetten en de vrouwen zijn aan het shoppen. Een klassieke rolverdeling.

Vandaag wilden we op de plaats bij Ikea blijven staan, het is koud en langs de kust alleen regen en harde wind. Dus geen reden om dit winkelparadijs te verlaten. En voor mij is het een goede gelegenheid om met het grote meubelhuis kennis te maken.

Maar om elf uur was het al behoorlijk druk, maar ben je eenmaal binnen dan kun je haast niet meer terug. Mijn winkel is het niet het is van alles te, te veel te mooi en te druk.

De volgende keer begin ik bij de kassa en keer dan meteen weer om. Maar voor wie het mooi vind, prima, die is  niet alleen met zijn mening. En ik moet toegeven  de formule is inderdaad een gouden greep.

Na het Ikea avontuur hebben we in de camper gegeten en zijn daarna op de fiets naar het centrum van Murcia gegaan een koud ritje door een stad die eigenlijk voor auto`s gebouwd is. Maar we hebben ons wakker geslagen en zijn heelhuids terug gekomen.

Jammer is alleen dat in de middag veel gebouwen en kerken gesloten zijn. Die konden we dus alleen van buiten bekijken. Wachten tot zes uur was geen optie omdat we dan in het donker terug zouden moeten fietsen. En dat was niet wat we wilden, ik wil tenslotte volgende week ook nog een verslag kunnen schrijven 

Daarom sluit ik onze tweede week hier mee af en hoop me volgende week vanaf een warmere plaats in de zon weer te melden.

Foto’s

2 Reacties

  1. Jan Pleyte:
    27 januari 2018
    Hallo Cees en Yvonne,
    Bedankt voor het reisverslag en voor de waarschuwing.
    Fijne reis verder en hopelijk beter weer.
    Groet, Jan en Diny
  2. Lisette:
    28 januari 2018
    Jammer. Dat jullie het niet treffen met het weer maar volgende week wordt het weer beter. En de Spanjaarden zouden blij moeten zijn met een beetje regen. Inrichten van een camper duurt altijd even. Met zo een wind zijn jullie wel snel klaar😘