Inschepen

17 oktober 2012 - Jaureguiberry, Uruguay

Inschepen  15.09.2012

Inschepen , je zegt het zo makkelijk. Maar als je bij Grimaldi geboekt hebt, dan is het toch anders. Allereerst kregen we van Seabridge een telefoontje dat we ons zaterdag om tien uur bij het Oswaldkai  terminal moesten melden om in te schepen. Daarmee was voor hen kennelijk de kous af. Er staat een telefoonnummer op de ticket en dat moet u dan bellen. Zo gezegd zo gedaan. Dus toen we zaterdag morgen op intenet konden zien dat het schip nog niet de Elbe was op gevaren, belden we het opgegeven nummer. Jammer genoeg wist de voicemail niets anders te melden, dan dat we buiten de kantoortijden belden. Geen nood, we sturen de man een  mail dat helpt toch altijd. Maar niet bij Grimaldi en voor Seabridge was het ook weekeinde. De heer die achter de opgegeven naam schuil ging was tot 17 september niet op kantoor! Is dit een samenloop van omstandigheden of georganiseerde chaos? In ieder geval zijn we naar de haven gereden waar we gewacht hebben tot het schip kwam. Gelukkig was er afwisseling genoeg en met Susann en Alexander hebben we er noch een leuke dag van gemaakt.

Maar toen het s’avonds donker werd, was er nog niets gebeurd en stonden we nog op het parkeerterrein. Gelukkig heeft een toevallig voorbij komende mede werker van Grimaldi toen alle hefbomen in beweging gezet en verscheen de heer Schneider , die echter van niets wist. Toch heeft hij er voor gezorgd dat we om negen uur s´avonds konden inschepen.

Aan boord gekomen werd alles anders, de mensen ontvingen ons zeer vriendelijk en er werd alles aan gedaan om de verkeerde indruk weg te nemen. En konden we het in onze hut naar ons zin maken. Met de hut, of hutten zijn we zeer tevreden, we hebben een woon- slaap- en badkamer. Eigenlijk hoeven we hier niet meer weg.

Alleen ligbad, dat is voor Noord Europeanen kennelijk iets anders dan voor Italianen, daarvan hier het bewijs.

Varen  16.09.2012

We zijn nu na een dag varen in Antwerpen aangekomen, waar Grimaldi een steunpunt heeft, hier wordt tot vanavond geladen en gelost dat het een lieve lust is en dan gaan we naar Le Havre waar nog elf passagiers aan boord komen. Tot dan hebben we het rijk alleen. Want de enige passagier die aan boord was, een backpackster uit Californie, is net van boord gegaan.

In Le Havre zijn onze medepassagiers aan boord gekomen, geen twaalf zo als gedacht maar slechts tien, de beide anderen zijn niet opkomen dagen. Maar in ieder geval zijn er nu alleen maar camperaars aan boord met verschillende doelen in Zuid Amerika aan boord

En zoals te verwachten was zijn het acht Fransen, maar er is een echtpaar bij dat iets Engels spreekt en een echtpaar uit Zwitserland dus we kunnen ons aardig redden. Spaans spreekt er niemand maar de meesten zijn aan het oefenen. Hopelijk met meer resultaat dan bij ons.

Foto’s

2 Reacties

  1. Yvonne Vredeling-Sijmons:
    18 oktober 2012
    Ik had het kunnen weten, op de foto van de hut natuurlijk een breiwerk op de voorgrond! Leuk jullie verslag en de foto's. Fijne reis verder. Kus van Yvonne
  2. Jan Timmerman:
    4 november 2012
    Wat een mooie verslagen en foto's, ik zou zo mee willen. Goede reis