Skandinavie, Rusland deel 4

Von Riga nach Helsinki.

De zondag hebben we nog in Riga doorgebracht, meer of minder gedwongen, want het regende bijna de hele dag. De nacht was niet zo rustig als we gehoopt hadden, want het is feest hier in Riga. Er wordt een Marathon gelopen en er zijn 23.000 deelnemers en dat geeft toch veel drukte met disco etc. Ook hoorden we van morgen vroeg al loudspeakers waarmee de lopers aangevuurd werden. Kennelijk liepen ze dicht langs de camping. Deze marathon is daarom zo belangrijk omdat hij sinds de onafhankelijkheidsverklaring van 20 augustus 1991 wordt gehouden.
Pas om een uur of drie werd het droog en konden we naar buiten. Dus nog een keer de lange wandeling naar Riga gemaakt een taxi of bus is natuurlijk ook een optie, maar we willen toch graag iedere dag een beetje beweging hebben.
Fietsen is hier niet zo eenvoudig met al die kamikaze piloten, dus blijft alleen wandelen over.
We hebben  nu een heel ander deel van de stad gezien dan gister en zijn zelfs al een beetje in de buitenwijken terecht gekomen. Het oude centrum is weliswaar heel mooi maar ook betrekkelijk klein.
Je ziet hier ook dat Nederland hier in de tijd van de gouden eeuw grote invloed heeft gehad. Zoals jullie ook uit de grote geschiedenis quiz van vorige week hebben kunnen horen, was de omzet met de Baltische Staten in de gouden eeuw groter dan de omzet met Azië. Het is kennelijk toch niet geheel waar, dat alleen de V.O.C. de grote welvaart in de gouden eeuw in Holland gebracht heeft.
We stonden in Riga op de camping "Riverside" een goede plaats die we boven de Citycamping verkozen hadden. Later hoorden we dat er dit weekeinde op de city camping het begin treffen van de Seabridge reis naar Peking is geweest. Natuurlijk jammer dat we dit gemist hebben. Want deze reis zou voor ons ook een optie geweest zijn, ware het niet dat er geen honden mee kunnen. De voorschriften in China zijn zeer rigoureus, de hond moet minstens zes weken in quarantaine en als je haar dan op wilt komen halen weet je nooit of ze misschien al op gegeten is. Dus deze reis valt voor ons af, zonder hond dat gaat niet meer!
Zo de maandag was weer een werkdag en we gingen verder richting noorden. Het is een heel saaie en bijna kaarsrechte weg tot Pärnu in Estland. Het was goed dat er af ertoe aan de weg gewerkt werd en er een paar files met stoplichten waren, anders hadden we de cruise controle niet hoeven uit te schakelen en dat op een tweebaans weg.
Het is trouwens bekend dat als je van Polen naar Tallin rijdt, je moet rekenen met ongeveer acht uur vertraging door wegwerkzaamheden. Dit voor de mensen die hier in Tallin de boot niet willen missen.
In Pärnu reden we direct  naar het parkeerterrein dat als camperplaats werd genoemd in de app. Hier begon het zo hard te regenen dat het terrein in een paar minuten blank stond. Het was er zo troosteloos dat we er niet konden blijven en zijn daarom naar camping "Konse" verderop aan de rivier gegaan.
Het is een goede plaats om te overnachten met mooi uitzicht  op de rivier en zoals we de volgende morgen merkten een goede uitgangsbasis voor een fietstocht naar de stad.
Maar toch zijn we hier niet lang gebleven, de volgende morgen ging het verder, een zelfde saaie weg, nu honderd kilometer achter elkaar zonder een keer af hoeven te buigen. Natuurlijk onderbraken we de eentonigheid wel door te tanken en middagpauze te houden, maar toch eentonig bleef het. Na de middagpauze, bij het weer oprijden op de weg maakte de auto zo'n rare schuiver dat er een bovenkastje open sprong en de thermoskannen eruit vielen en kapot sprongen, dat geeft een knal! Dus voorlopig geen koffie en thee meer dacht ik. Maar de Baltische Staten zijn allang geen ontwikkelingslanden meer, bij het binnen rijden van Tallin werden we verbaasd door de aanblik van een enorm winkelcentrum. En aangezien er ook genoeg parkeerruimte was zijn we eerst gaan shoppen. Het probleem bij onze camper is niet het rijden,  maar het parkeren!
We staan nu aan de jachthaven iets ten noorden van Tallin. Onze volgende opgave is het bezorgen van een gezondheidsverklaring  voor Hillary, zonder zo een verklaring komt ze Rusland niet in. Maar hier om de hoek is een dierenarts, dus geen probleem dachten we dat doen we morgen even.
Eerst een paar medereizigers die zich hier verzameld hadden begroet en daarna geprobeerd even naar het journaal te kijken. En daar was het probleem weer, onze antenne vond geen satelliet. Nu weet ik wel dat je op reis geen televisie nodig hebt, maar in dit regenachtige klimaat is het toch heel aangenaam om af er toe even tv te kijken. Dus bleef me de volgende dag niets anders over  dan op het dak te klimmen en te kijken wat er aan de hand zou kunnen zijn. Gelukkig was het een kleinigheid  en is het voorlopig weer verholpen. Met de andere camperaars ben ik het er wel over eens dat je als camperaar twee rechterhanden moet hebben, anders kom je niet ver. Maar ja zoals de buurman meende, je hebt een huis en een auto mee en daar is thuis ook altijd wat aan te doen.
Na de reparatie gingen we welgemoed op weg naar de dierenarts, echter deze mocht geen officiële papieren uitschrijven. Hij gaf ons echter het adres van het gezondheidsambt voor dieren in Tallin : Vastriku 2B voor de navolgers. Hij dacht dat het een kilometer of zes met de fiets zou zijn. Het waren er dertien en dat midden door de stad. Het maken van de verklaring was geen probleem en een dierenarts hebben we daar ook niet gezien, niemand bekommerde zich om de hond. Maar het document ziet er heel officieel uit dus dat moet lukken. En dat alles voor de prijs van 10,30 euro wat per internet betaald moest worden. Daar we dat niet konden, verhoogde de ambtenares de prijs tot 10,40 euro en nam contant geld  aan.
Op de terugweg hebben we de oude stad te voet doorkruist, het is de moeite waard, zodat we van plan waren de volgende dag weer te gaan.
Maar plannen maken is er hier niet bij, het begon vannacht  te regenen en nu ik dit schrijf om 12 uur regent het nog. Misschien wordt het vanmiddag beter! 
Inderdaad is het beter geworden en konden we de fietsen  nog te voorschijn halen. Eerst naar het boekingskantoor van Tallink de rederij gereden en voor de volgende dag geboekt. Het boeken was hier ruim 30 procent goedkoper dan in het internet en de gang van zaken werd vriendelijk uitgelegd. Internet is dus niet altijd zalig makend.
Daarna  nogmaals naar de oude stad gefietst, deze dag was het nog drukker dan de dag er voor.  De cruiseschepen die voor de kade  lagen leken dan ook veel groter. 
Op de terug weg ook de enorme oorlogsbegraafplaats bezocht, eigenlijk omdat het monument wat er bij stond ons intrigeerde en we dat wilden bekijken. Toen we daar waren zagen we pas dat hier een enorme Duits en Estlandse oorlogsbegraafplaats was. Dat stemt toch altijd weer tot nadenken.
Vrijdag was het dan zover en gingen we over naar Finland.
We hadden de boot van 13.30 uur geboekt en moesten nog ons best doen op op tijd aan de haven te zijn.  Maar ook al hadden we lang geslapen en de hele campér schoon gemaakt het lukte toch, we waren zo vroeg dat we als eerste op het schip mochten. We konden helemaal door rijden tot vooraan precies voor de waterdichte deur die jaren geleden bij de Estonia niet goed gefunctioneerd heeft en waardoor het schip is gezonken en er ruim negenhonderd mensen bij om gekomen zijn. Zoiets gebeurd natuurlijk maar een maal, maar als je dan zo op de deur toe rijdt, dan is dat toch iets waar je onwillekeurig aan denkt.
Maar alles is goed gegaan en we hadden een prima overtocht, met helder maar koud weer. In Helsinki waren we snel weer van de boot, het was volgens ons nog  maar 15 kilometer naar de camping een kwartiertje dus. Fout gedacht, een uur minstens! We hebben elk stoplicht in Helsinki uitgebreid kunnen bekijken, ze sprongen allemaal op rood als we eraan kwamen. Zodoende hebben we toch al veel van de stad gezien!
De camping Rastila waar de groep Rusland reizigers zich verzamelt is een grote Amerikaans aandoende camping met ongeveer honderd veertig plaatsen voor campers. En dan nog wat caravans. Prima in orde maar voor de gezelligheid hoef je er niet heen en het is ver van de stad.
De volgende dag hebben we een lange fietstocht gemaakt over de diverse schiereilanden hier en hebben het Finse leven kunnen beleven. Water, bootjes en koud weer.
Het centrum hebben we niet gehaald, maar dat heeft Yvonnemarijke gister al gezien en er bij ieder rood licht een paar foto's van gemaakt. Ik bedoel natuurlijk roodstoplicht!
Nu zijn we terug in de camper en wil ik dit verslag nog even proberen te  posten. Wat niet zo eenvoudig zal zijn, want het internet is hier verre van perfect. Eigenlijk zou dat in het tijdperk van Facebook en internet niet meer voor mogen komen op een zichzelf respecterende camping  met een prijs van vijfentwintig euro per nacht in het voorseizoen.
Maar ik denk dat het in Rusland nog veel moeilijker gaat worden, dus het volgende verhaal zal veel langer op zich laten wachten.
Morgenavond is de eerste briefing en maandag vertrekken we. Alle medereizigers en ook de reisleider zijn ondertussen gearriveerd en met verschillende van hen hebben we al kennis gemaakt.
Alles ziet er veel belovend uit en wij zijn heel benieuwd hoe het ons gaat bevallen het reizen met een groep, jullie zullen het nog kunnen lezen.