Rusland van Petersburg naar Astrakan deel 5

Von Petersburg naar Astrakan deel 5 

De 6. Augustus zijn we naar Valday gereden, na de uitgebreide rondleiding door de stad Nowogorod waren de 140 km nog een hele opgave. Maar zoals al vaker gezegd het is geen vakantie, al wekken we vaak die indruk.

De camperplaats in Valday was zo mooi dat je er eigenlijk wel een hele week zou kunnen door brengen. Maar dat was ons niet vergund, de reisleiding drijft ons steeds tot grotere spoed aan, Moskou roept en er zijn nog een paar kilometer gegaan.
Dus braken we de volgende morgen al bijtijds op. Maar niet na eerst in het meer te hebben gezwommen, in prachtig helder water maar wel met waterplanten en volgens Yvonnemarijke ook gevaarlijke roofvissen.
Maar we zijn er onbeschadigd  uitgekomen, totaal opgefrist na een nacht zonder enige afkoeling.
Zodoende waren we weer fit voor de M10, 303 kilometer op een weg, een autobaan die door alle dorpen gaat dus met het bekende tempo van 90-60-90.
Na ongeveer 280 kilometer had ik er genoeg van en zijn we voor de stad Klinn links afgebogen op de P 75 een secundaire weg door de landerijen. Weliswaar niet meer vier- en driesporig, maar het ging ook niet meer door ieder dorpje.
Onderweg hebben we gepauzeerd aan een verlaten landweg, binnen het uur kwamen er drie trekkers, twee quads en een jeep voorbij, ergens deed me dit aan Marokko denken voor vele jaren.
Er is hier dan ook geen andere camper onderweg behalve onze groep.
Het moet voor de mensen hier dan ook heel bijzonder zijn om, nadat ze nog nooit een camper hebben gezien, er op een dag 20 voorbij te zien komen. Misschien denken ze wel aan een invasie.
Veel tijd om te rusten was er echter niet, vandaag is een van de langere etappes, 420 kilometer waarvan de helft over secundaire wegen, een vrachtautochauffeur zou het een goede prestatie vinden. Nu wij ook.
Onderweg hebben we nog vele rally teams gezien onder nadere het Mammoetrally team en we vroegen ons al af of we onze vriend Harry van Stein ook nog zouden zien. Maar na een later mailtje bleek dit niet het geval te zijn, Harry vindt Polen ver zat om aan een rally mee te doen.
Na de inspannende rit kwamen we net voor de volgende dagbespreking op de camperplaats aan, met ons nog een paar.
Gelukkig zijn alle camperplaatsen gereserveerd zodat je je niet op het laatst van de dag daar nog om moet bekommeren. Weer was het een mooie plaats, aan een recreatieplas bij Sergiev Possad, enorm druk, overal Russische auto's, alle parkeerplaatsen overvol, maar onze plaatsen aan het meer waren keurig vrij gehouden.
De kop naar het meer en nog even van het uitzicht genieten. Maar het was van korte duur, er kwam een zwaar onweer op zetten zodat er niet meer aan zwemmen of aan andere buiten activiteiten gedacht werd.
 De volgende dag was het af gekoeld tot 14 graden een heel verschil met de dertig van de vorige dag, maar in de loop van de dag werd het weer warmer. En s`avonds waren we weer aan de warmte van de laatste dagen gewend.
In Sergiev Possad zijn we s`  morgens vroeg naar het klooster van de heilige drie eenheid geweest. Dit klooster is het grootste in zijn soort van heel Rusland. En niet alleen wij wisten dat, maar ook de duizenden Aziaten die er rond liepen. Het is heel indrukkend, een reusachtig areaal war minstens tien prachtige kerken en kathedralen gebouwd zijn, de een nog mooier dan de ander. Het is een hele toer om er binnen te komen. Maar onder leiding van een gids met een krachtig mondwerk is het toch gelukt. 
Na de bezichtiging stond er nog een ritje op het menu, we moesten nog naar Suszdal een volgende plaats op de gouden ring, slechts twee honderd kilometer verder.
En als je daar pas om 14 uur aan begint is het toch best een flinke afstand. Ook werd aangeraden om bij een grote supermarkt onderweg nog in te kopen voor de komende dagen. In Moskou zijn er wel genoeg winkels, maar je kunt er alleen lopend komen en dan wordt een weekvoorraad een hele sleperij. Ook hadden we hier de mogelijkheid gas te tanken, dat lukt ook niet overal.
Zelfs diesel tanken is hier , behalve bij de hele grote tankstations, niet altijd eenvoudig. Je rijdt eerst een pomp aan, gaat dan naar binnen en legt uit wat je wilt. Tanken! Hoeveel? Ja dat weet je ook niet precies, duidt met handen en voeten een getal aan en legt het daarvoor benodigde aantal roebels op tafel. Dan ga je tanken, kom je terug, reken je met je credit  kaart af en dan krijg je het betaalde geld terug. Maar om de tank goed vol te krijgen moet je goed kunnen schatten.
Maar driekwart vol is gelukt en dat moet voldoende zijn tot na Moskou.
Vandaag 9 Augustus zijn we in Suszdal gebleven er was van morgen een rondleiding door de oude stad en door het oudste mannenklooster van Rusland. Heel interessant maar een beetje Volendam en Marken tegelijk. Het is trouwens op merkelijk dat er altijd wel iets het grootste, oudste of belangrijkste is. Maar dat hebben toeristische attracties over de hele wereld kennelijk gemeen. Maar in ieder geval is het op genomen op de wereld erfgoed lijst van de UNESCO dus iets moet er van waar zijn. En je kunt ook alleen maar onder de indruk raken van de monumentale gebouwen die hier overal staan.
De geschiedenissen worden er altijd bij verteld, maar om dat te proberen te onthouden daar is geen beginnen aan.
De middag hebben we vrij om ons te regenereren voor het bezoek aan Moskou, vanavond de laatste briefing en dan gaan we morgen weer fris op pad. Maar de middag genieten we nog van het prachtige weer op de mooiste camping van west Rusland volgens de gids. 
Op 10 augustus zijn we dus vol goede moed maar toch met een beetje angst in het hart op weg gegaan naar Moskou. Het wordt altijd verschrikkelijk voor gesteld het verkeer in Moskou en de reisleider Oleg doet hier graag aan mee. Het heet tenslotte Abenteuer Osten maar eigenlijk viel het mee een spitsuur in Frankfurt of Berlijn is niet minder erg. Op de weg naar Moskou hebben we nog een flinke opstopping gehad daar door kwamen laat, maar niet als laatste aan.
De camping hier is overvol, er stonden 25 Italiaanse Campers, 18 van ons en nog de 8 chinezen die we aan de grens Rusland Estland hebben gesproken. Maar we vonden allemaal een plaatsje.
De volgende dag stond er om 10 uur een bus klaar en zijn we naar de stad en door de stad gereden, de gids gaf bij ieder gebouw en bezienswaardigheid uitleg, zodat we algauw niet meer wisten waar we waren en wat we zagen.
Maar op het rode plein zijn we uit gestapt en konden we de omgeving rustig bekijken. Als eerste het beroemde waren huis GUM waar de Russen ook in slechte tijden alles konden kopen voor deviezen. Rode plein betekend eigenlijk mooi plein, het heeft dus niet met de Oktoberrevolutie of het daarbij behorende bloed te maken, het was gewoon het mooiste plein in Moskou. En dat er nu militaire parades worden gehouden komt alleen omdat het zo ontzettende groot is. Weer een illusie  armer!
Daarna weer in de bus naar de overkant van de Moskwa gereden naar de bergen, Spatzenberge, van waar je een prachtig uitzicht over Moskou hebt.
Daarna was de metro rondrit aan de beurt, Moskou heeft een van de  grootste en oudste metro s ter wereld en de stations zijn ware kunstwerken. Alle hebben een ander thema, de een in glas en lood de ander in marmer en Onyx en de derde vol met bronzen beelden van de revolutie, het was werkelijk de moeite waard en voor mij de eerste keer dat ik in een de metro was. Een kort stukje onder leiding in Hamburg niet meegerekend.
Vandaag de laatste dag Moskou, die begon natuurlijk weer met een rondrit en daar na een uur of vijf ter vrije besteding, maar omdat het begon te regen en het koud was dat niet ideaal. Maar we hadden pas om drie uur entree voor het Kremlin en tot die tijd moesten we ons vermaken. Maar voor Yvonnemarijke is shopping geen plaag dus hebben we eerst het GUM weer afgestroopt en toen nog een ander winkelcentrum.
De rondleiding door het Kremlin viel tegen dat wil zeggen wij hadden het ons anders voor gesteld. Maar een Kremlin is eigenlijk alleen de plaats waar de heerser van een gebied woont en daar om heen wat oude gebouwen en Kathedralen. Zo ook hier. Het is niet te merken dat hier ook de regering zetelt, tenminste wij hebben er niets van gemerkt. De gebouwen hebben we bekeken en de daarbij behorende chinezen ook, maar het had net zo goed een stads kern in een of ander provincieplaats kunnen zijn. Behalve dat er veel politie rondliep en er elke keer als iemand van het trottoir af ging gefloten en geschreeuwd werd en dat hebben we in andere steden niet mee gemaakt.
Tot zover het verslag tot en met Moskou, morgen rijden we richting Zuid Oost en de volgende grote plaats is Wolgograd ongeveer 1000 km verder. Hier komen we dan maandag avond aan als de wegen het toelaten. 
Maar eerst is er nog de briefing waar we de bijzonderheden van het traject te horen krijgen.